سه ماه پیش از اعلام دیروز مبنی بر بسته شدن Sperone Westwater پس از پنج‌ده سال فعالیت، تاجر جیان انزو سپرون نسبت به هم‌بنیان‌گذار خود، آنجلا وست‌ووتر، دعوای حقوقی مطرح کرد و ادعا کرد که در یک «قفل پارازیتی» با او گرفتار شده است، پس از اینکه او کنترل شرکتی را که ۵۰ درصد سهام گالری را در اختیار دارد، تصاحب کرد.
این دعوا همچنین وست‌ووتر را به سوءاستفاده از وجوه، مخفی‌کردن اسناد از سپرون و سهام‌داران گالری، و مدیریت نادرست پرداخت‌های اجاره‌ای گالری متهم می‌کند. طبق ادعای دعوا، دو تاجر «چنان جدایی داشته‌اند» که «نمی‌توانند حتی به‌صورت مستقیم با یکدیگر صحبت کنند».
گالری که در سال ۱۹۷۵ به نام Sperone Westwater Fischer تأسیس شد و تاجر کنراد فیشر در سال ۱۹۸۲ برای تأسیس گالری خود جدا شد، به‌مدت طولانی هنرمندانی چون بروس ناومن، فرنچسکو کلمنته، سوزان روتنبرگ، انزو کوچی، دیوید لینچ، ماریو مرز و بسیاری دیگر از افراد شناخته‌شده را به نمایش گذاشته است. این گالری قرار است در دسامبر جاری، پس از برگزاری نمایش جاری ریچارد لانگ، یکی دیگر از ستون‌های برنامه‌ریزی گالری، بسته شود.
بسته شدن این گالری پنج‌ده‌ساله در شب دوشنبه تأیید شد، پس از اینکه گزارش شایعات بسته شدن آن توسط کاتیا کازاکینا در Artnet News در جمعه گذشته منتشر شد. گزارش اولیه کازاکینا حاوی نقل قول‌های پیمانکاران ناشناس بود که اتهامات مشابه برخی از ادعاهای موجود در دعوا را بیان کرده بودند، اما به خود دعوا اشاره نکرد؛ دعوا در ماه اوت در دادگاه عالی ایالت نیویورک تسلیم شده بود.
دعوا توسط سپرون به همراه شرکت Sandstown Trade Ltd.، که ۵۰ درصد سهام Sperone Westwater را در اختیار دارد، ثبت شد. (وست‌ووتر صاحب ۵۰ درصد باقی‌مانده است.) طبق دعوا، سپرون تا سال ۲۰۲۴ به‌عنوان عضو هیئت‌مدیره Sandstown فعالیت می‌کرد و سپس توسط فلیپو پیستونه جایگزین شد؛ وی «دوست مورد اعتماد خانواده‌ای است که کسب‌وکار موفقی دارد و در منطقهٔ نیویورک مستقر است»، همان‌طور که در دعوا قید شده است. به‌نظر می‌رسد پیستونه بنیان‌گذار شرکت Bacchanal Wine Imports است که دفتر مرکزی آن در پورت‌چستر، نیویورک قرار دارد.
در ایمیلی که به‌عنوان پیوست دعوا ارسال شد، وست‌ووتر به سپرون نوشت که «نگرانی‌هایی» درباره پیستونه دارد؛ او ادعا کرد که پیستونه «با ادعاهای نادرست به‌من فشار می‌آورد که من و گالری در تخلفات غیرقانونی مشارکت داشته‌ایم و همچنین با درخواست‌های سنگین و بی‌مورد، پرسنل گالری را تحت فشار قرار می‌دهد؛ بسیاری از این درخواست‌ها قبلاً هرگز مطرح نشده بودند.»
پیستونه ادعا می‌شود که «به وست‌ووتر گمان‌دار و وسوسه‌کار و تحریک‌کننده» رفتار کرده و او را به گفتن اینکه مبلغ ۳۰۰,۰۰۰ دلار اجاره پرداخت خواهد کرد، وادار کرده و همچنین سعی داشته است رابطهٔ او را با ملویِن لونت‌هال، وکیلی که با او همکاری داشته، قطع کند. دعوا ملاقات او با پیستونه را «صمیمی» توصیف می‌کند.
اجاره در نهایت به‌عنوان منبع ادعایی اختلاف بین ساندستون و وست‌ووتر شناخته شد. دادخواست اشاره می‌کند که سهام‌داران گالری ۱۰ میلیون دلار در ساختمان طراحی‌شده توسط نورمن فاستر متعلق به Sperone Westwater سرمایه‌گذاری کردند و گالری به‌همین دلیل ۱٫۸ میلیون دلار اجاره پرداخت می‌کرد. سپس وست‌ووتر ادعا کرد که ساختار پرداخت را تغییر دهد زیرا «برنامه و درآمدهای گالری در حال کاهش هستند به‌طوری که نمی‌توانند اجارهٔ توافق‌شده را پرداخت کنند و بر اساس اطلاعات محدود به‌اشتراک‌گذاری‌شده با درخواست‌کنندگان، گالری زیان‌دار است و متأسفانه دیگر به‌عنوان گالری پیشرو در هنر معاصر شناخته نمی‌شود». سپرون و ساندستون در دعوا ادعا می‌کنند که وست‌ووتر گفت می‌تواند Sperone Westwater را «در هر زمان» ببندد.
سپس وست‌ووتر ادعا می‌شود سعی کرده «یک دارایی بسیار باارزش، ساختمان فاستر، را برای حمایت از دارایی دیگر غیر سودآور، یعنی گالری، به‌کار بگیرد؛ شامل پرداخت حقوق به خود و جبران خسارتی برای دخترش.» سپرون و ساندستون همچنین ادعا می‌کنند که او حقوق خود را بدون اجازهٔ سهام‌دار دیگر افزایش داده و او را «بی‌پروایی» در مورد آثار هنری امانت‌داده‌شده و درآمدهای حاصل از آن‌ها متهم می‌کنند.
نماینده‌ای از سپرون گفت که امکان تماس با این تاجر وجود نداشت. لوک نیکاس و کاترین بوناکورسی، وکلای وست‌ووتر، به‌خبرگزاری ARTnews بیانیه‌ای دربارهٔ بسته شدن گالری ارسال کردند که به‌صورت زیر است: «پس از ۵۰ سال موفقیت‌آمیز، گالری Sperone Westwater در تاریخ ۳۱ دسامبر بسته خواهد شد، چرا که هم‌بنیان‌گذاران آنجلا وست‌ووتر و جیان انزو سپرون تصمیم گرفته‌اند مسیرهای جداگانه‌ای را دنبال کنند. آن‌ها از همه کسانی که در موفقیت و دستاوردهای گالری نقش داشته‌اند، قدردانی می‌کنند.»
