به‌نظر می‌رسد نرهای دو گونهٔ قوانق، برای جذابیت بیشتر، توانایی بهتر دیدن شکارچیان را فدا می‌کنند.
به‌منظور جلب جفت، نرهای قوانق طلایی با ظاهری خیره‌کننده زینت می‌شوند. این پرندگان شکارچی بالای دم‌هایشان پرهای رنگ دارچینی داشته و هودی راه‌راهی از پرهای نارنجی و سیاه دارند. علاوه بر این، تاج پیشانی زرد رنگ آن‌ها اندکی شبیه مدل موی یک سیاستمدار خاص است.
مشخص شد که به این زیبایی داشتن، کار ساده‌ای نیست. در مقاله‌ای که روز چهارشنبه در ژورنال Biology Letters منتشر شد، دانشمندان کشف کردند که پرهای صورت نرهای قوانق طلایی میدان دید آن‌ها را محدود می‌کند. این نخستین مدرکی است که نشان می‌دهد در یک پرنده، جنس‌ها جهان را به‌صورت متفاوتی می‌بینند.
«به این زیبایی دست یافتن هزینه دارد»، استیو پرتغال، زیست‌شناس که رفتار حیوانات را در دانشگاه آکسفورد مطالعه می‌کند و یکی از نویسندگان مقالهٔ جدید، گفت. «این مدل موهای شگفت‌انگیز بخش بزرگی از دید آن‌ها را از بین می‌برد.»
دکتر پرتغال و همکارانش به‌طور تصادفی این کشف را هنگام مطالعه بینایی پرندگان برای فهمیدن دلیل تمایل برخی گونه‌ها به برخورد با سازه‌های ساخته‌شده توسط انسان، مانند توربین‌های بادی، به‌دست آوردند. تیم بینایی حدود ۳۰۰ گونه را بررسی کرد و هیچ تفاوتی در بینایی بر اساس جنس نیافت. اما وقتی محققان قوانق‌های طلایی را آزمایش کردند، با مشاهدهٔ تفاوت در توانایی‌های بصری نرها و ماده‌ها که فاقد هودی‌های تزئینی و پرهای صورت هستند، شگفت‌زده شدند.
برای تأیید یافته‌های اولیه، تیم به مجموعه‌های خصوصی پرندگان در فرانسه و انگلستان سر زد که محل نگهداری قوانق‌های طلایی و نزدیکانشان، قوانق‌های لیدی آمهرست، بودند. این پرندگان نمایشی هودی رنگارنگ دارند و پوشیده از پرهای سفید، سیاه و سبز تیره هستند که شبیه به پوسته‌های درخشان چیده شده‌اند. تیم همچنین بینایی قوانق‌های نقره‌ای و سبز، که به‌طور دورتر از نظر تکاملی مرتبط‌اند و ساختار پرهای سرشان کمتر تجملی است، بررسی کرد.
برای آزمون بینایی قوانق‌ها، تیم هر دو نر و ماده را بر روی یک تختک فوم ثابت کرد و با یک نگهدارندهٔ سیلیکونی برای منقار، سرشان را ثابت نگه داشت. سپس دانشمندان از یک افتموسکوپ استفاده کردند، دستگاهی که چشم‌پزشکان برای بررسی قسمت داخلی چشم به کار می‌برند. نور را به داخل چشم‌های قوانق‌ها تاباندند و نحوهٔ انعکاس آن از شبکیهٔ پرندگان را ثبت کردند. تاباندن نور از زوایای مختلف دور سر قوانق‌ها به پژوهشگران اجازه داد تا مرزهای میدان دید این پرندگان را نقشه‌برداری کنند.
