«همه چیز به بافت مربوط است»، می‌گوید نویسنده کتاب «جادوی تحول‌آفرین ترتیب‌دادن» و کتاب جدید «نامه‌ای از ژاپن». هر دو این معیار را برآورده می‌کنند.
در یک مصاحبه ایمیلی، استاد میلیون‌فروشی روش کن‌ماری گفت که نظراتش درباره محدود کردن تعداد کتاب‌های نگهداری شده به‌درستی تفسیر نشده‌اند. اسکات هلر
تجربهٔ ایده‌آل خواندن خود را توصیف کنید.
من عاشق خواندن در شب هستم، وقتی تمام کارهای خانه‌ام تمام شده، بچه‌ها به رختخواب رفته‌اند و خانه آرام شده است. به‌ویژه خواندن در حالی که در حمام آب گرم غوطه‌ورم، برای آرامش کامل لذت می‌برم. همچنین در حمام گل می‌گذارم و نمک‌های حمام اضافه می‌کنم تا تجربه‌ام خاص‌تر شود.
در زمان کودکی چه نوع خواننده‌ای بودید؟ کدام کتاب‌ها و نویسندگان بیش‌ترین تأثیر را بر شما گذاشته‌اند؟
احتمالاً «هنر رهاسازی» باشد، که در سن پانزده‌سالگی‌ام خواندم. در حالی که ژاپن پیش از این کتاب‌های بسیاری دربارهٔ مرتب‌سازی و سازماندهی داشت، این کتاب اولین کتابی بود که به‌طور واقعی بر موضوع «رها شدن» تمرکز داشت. حتی برای من که از سن پنج سالگی به مرتب‌سازی علاقه‌مند بودم و تعداد بی‌شماری مجلهٔ سبک زندگی و کتاب‌های مرتب‌سازی می‌خواندم، «هنر رهاسازی» یک کشف بزرگ بود. این کتاب یکی از عوامل مهم در شکل‌گیری روش کن‌ماری بود.
در کنار تخت چه کتاب‌هایی قرار دارند؟
نسخهٔ ژاپنی کتاب «در نخ‌ها: دنیای جادویی مرجان و عاج»، کتاب برندی از شرکت گلدوزی‌ای که من بسیار دوستش دارم.
آیا هنوز به محدودیت ۳۰ کتابی که در «جادوی تحول‌آفرین ترتیب‌دادن» بیان کردید، پایبند هستید؟
