کتابهای منتخب ما—به همراه بررسیها—در سال ۲۰۲۵.
نوشتهٔ کلویی هاداوِس، ویراستار ارشد در Foreign Policy.
2025
بهترین داستانهای سال
در سال ۲۰۲۵، مشارکین Foreign Policy بر پایهٔ حوزههای تخصصی منحصر به فرد خود، برای ارزیابی کتابهای پر سر و صدا و پرآوازهٔ سال، نظرات خود را ارائه دادند. چه دستیار پژوهشی زبیگنیو براژنسکی که به بررسی زندگینامهٔ سرکارگرش میپرداخت، و چه رماننویسان مشهور که ادبیات اقلیمی دلخواه خود را پیشنهاد میدادند؛ نقدهای زیر نگاهی تازه به عناوینی میاندازند که به گفتگوهای جاری دربارهٔ تاریخ، استراتژی و امور خارجی شکل میدهند.
1. جئو‑استراتژیستها به کجا رفتهاند؟
نوشتهٔ تئودور بونزل، ۱۶ مه
چگونه میتوانیم زبیگنیو براژنسکی را درک کنیم؟ زبیگ، همانطور که شناخته میشد، شخصیتی پیچیده و اساسی برای فهم سیاست خارجی ایالات متحده پس از جنگ بود.
مشاور امنیت ملی رئیسجمهور جیمی کارتر، که لهستانیزاد بود، «سخنور جنگ سرد دموکراتها بود که در تیم سیاست خارجی رونالد ریگان طرفداران خود را یافت؛ یک مدافع سرسخت روسیه که در دوران جرج دبلیو بوش، دشمن سرسخت نئوکنسرواتیسم بود؛ و حامی اولیهٔ باراک اوباما»، مینویسد تئودور بونزل، دستیار پژوهشی پیشین زبیگ.
به نقل از بونزل، کتاب زندگینامهٔ اخیر ادوارد لوک، «Zbig»، راهنمایی ضروری برای اندیشه و زندگی زبیگ است و «بهدرستی جایگاه براژنسکی را در پنتئون متفکران سیاست خارجی ایالات متحده ارتقا میدهد». بونزل مینویسد که «کتاب لوک تأثیرات فراوانی بهجا میگذارد، اما مهمترین آن این است که ایالات متحده دیگر استراتژیستهای بزرگ همچون براژنسکی تولید نمیکند.»
2. چگونه «کشور افسانهای» برای زنان به فمینیسم پشت کرد
نوشتهٔ لورا میلز، ۲۱ نوامبر
الکساندرا کولونتائی، فمینیست انقلابی که پس از انقلاب روسیهٔ ۱۹۱۷ به نخستوزیر زن جهان تبدیل شد، یکبار اتحاد جماهیر شوروی اولیه را «کشور افسانهای» برای زنان توصیف کرد. این ممکن است برای ناظران روسیهٔ مدرن، کشوری تحت تسلط یک رژیم آشکاراً ضد فمینیست، تعجبآور باشد.
کتاب جدید روزنامهنگار روسی‑آمریکایی جولیا ایوف، «Motherland»، این تاریخ کمدوستداشت را احیا میکند؛ و ما را به یاد میآورد، به قول مرورگر لورا میلز، «این که کشور میزبان اولین انقلاب فمینیستی جهان بوده و در اکثر قرن بیستم نسبت به غرب در مسائل جنسیتی پیشرو بوده است».
«ایوف ما را به سفری سرشار از هیجان به دورهٔ اولیهٔ شوروی میبرد، زمانی که کشوری عمدتاً روستایی و سوادآموزینشده، تقریباً یک شب به مکانی با پیشرفتهترین معیارهای جنسیتی جهان تبدیل شد»، مینویسد میلز. «این در دورهٔ پسجنگی تلخ شد، درست همانطور که امروز، پیامدهای جمعیتی فاجعهبار جنگ، واکنش ضد‑فمینیستی را به اوج میرساند؛ و شاید بزرگترین تهدید به حقوق زنان را بهوجود آورده باشد.»
3. چگونه الهیات فرایند صلح اسرائیل‑فلسطین واشنگتن بارها شکست خورد
نوشتهٔ خالید الگندی، ۶ اکتبر
در سالهای اخیر پژوهشهای فراوانی دربارهٔ راهحل دوکشوری انجام شده است. اما بهنظر محقق خالید الگندی، «چندین اثر کمتر از کتاب Tomorrow Is Yesterday توانستهاند ناهماهنگی مزمن را که صلحسازهای اسرائیل‑فلسطین را درگیر کرده و در نهایت منجر به شکست آن شده است، بهخوبی به تصویر بکشند».
این کتاب جدید نوشتهٔ رابرت ملکی و حسین آقا—دو مذاکرهگر باتجربه که بهتوالی به رؤسای جمهور ایالات متحده و رهبری فلسطینی مشورت دادهاند—نظریهای دربارهٔ شکستهای دیپلماسی خاورمیانه در گذشته و چالشهای پیش روی طرح صلح رئیسجمهور دونالد ترامپ در غزه ارائه میدهد.
«در نهایت، آقا و ملکی در پی فروپاشی اسطورهٔ فرایند صلح هستند؛ فرایندی که بههمراه راهحل دوکشوری به فضایی نزدیک به دین بدل شده است — دنیایی جادویی که توسط مقامات ایالات متحده خلق و حفظ میشود، جایی که شواهد و تجارب، و حتی علت و معلول، میتوانند بدون دلیل یا پیامد تعلیق شوند»، مینویسد الگندی.
4. آیا ایالات متحده میتواند بدون هاروارد یک قدرت بزرگ باشد؟
نوشتهٔ هوارد اف. فرنچ، ۱۰ ژوئن
در حالی که دولت ترامپ حملات بیسابقهای به دانشگاه هاروارد و سایر مؤسسات آموزش عالی انجام داده است، بسیاری تعجب میکنند که این کمپین کاخ سفید چگونه بر دانشگاههای ایالات متحده تأثیر میگذارد و بهنوبت مسیر پیشرفت کل کشور را شکل میدهد.
کتاب Empire of Ideas نوشتهٔ ویلیام س. کیربی، رئیس سابق دانشکده هنرها و علوم دانشگاه هاروارد، وارد صحنه میشود. نسخهٔ جدید این کتاب که در سال ۲۰۲۲ منتشر شد، در این تابستان پس از اقدامات متعدد ترامپ منتشر شد. «در قلب کتاب جذاب کیربی این ایده است که «کشوری که بهطور مداوم ثروتمند است، بهعنوان قاعده نمیتواند دانشگاههای فقیر داشته باشد»»، مینویسد ستوننگار FP هوارد اف. فرنچ. «و همانطور که کتاب نشان میدهد، هیچیک از برتری فعلی هاروارد — یا نظام دانشگاهی پیشرو جهان در ایالات متحده — بهصورت مسلم و قطعی نیست.»
در مواجهه با اقدامات جسورانهٔ ترامپ، مینویسد فرنچ: «سؤال اینکه آیا ایالات متحده میتواند ثروت و قدرت ملی خود را حفظ کند، به مسألهای فوری تبدیل شده است».
5. پنج رماننویس دربارهٔ ادبیات اقلیمی مورد علاقهٔ خود
نوشتهٔ آمیتاو غوش، جسی جیزوفسکا استیونز، مِگا ماژومدار، اریک پانچنر، و مادلین تین، ۷ نوامبر
«در بسترهای تکنوکراتیک، سایهٔ فاجعهٔ اقلیمی میتواند دور بهنظر برسد — امکانی آیندهوار که ترکیبی از تعهدات مالی و بندهای ریزی میتواند آن را کاهش دهد»، مینویسد آلین میاکم از FP. «ادبیات به همان اندازه بخشنده نیست و رمانهای معاصر اغلب بهطور قدرتمندی پیامدهای بلندمدت نادیدهگیری ما از زمین را بررسی میکنند. برای برخی خوانندگان، درک یک سناریوی فرضی بدترین حالت میتواند تحریککنندهٔ تغییرات سیاسی واقعی باشد؛ آنها نمیخواهند داستان به واقعیت تبدیل شود.»
در این فهرست کتابی که دقیقاً پیش از کنفرانس اقلیمی سازمان ملل در نوامبر ۲۰۲۵ منتشر کردیم، پنج رماننویس برجسته — که خودشان نیز دربارهٔ اقلیم و محیط زیست نوشتهاند — کتابهای اقلیمی (cli‑fi) مورد علاقهٔ خود را معرفی میکنند؛ این آثار از رمانهای تخیلی اکولوژیکی تا یک رمان رشد شخصی که در پسزمینهٔ صنعت سوختهای فسیلی رخ میدهد، متغیرند.
