مهندس پاراپلژیک آلمانی در روز شنبه، به همراه پنج مسافر دیگر، در یک سفر موشکی رویایی پرتاب شد؛ ویلچر خود را پشت سر گذاشت تا در فضا شناور بماند و از بالای کره زمین نظارهگر باشد.
هفت سال پیش، میشائلا بنتهاوس در یک تصادف دوچرخهسواری کوهستانی به شدت آسیبدیده بود و به اولین استفادهکننده از ویلچر در فضا تبدیل شد؛ او از غرب تگزاس، بهدست شرکت جف بیزوس، بلو اوریجن، پرتاب شد. او توسط یک مدیر بازنشسته اسپیساکس که همچنین اهل آلمان بود، هانس کونیگسمان، همراه شد؛ این فرد در سازماندهی سفر او کمک کرد و بههمراه بلو اوریجن، هزینه سفر او را تأمین کرد. قیمت بلیتهایشان فاش نشده است.
بنتهاوس، خوشحال و شاد، گفت که تمام مسیر صعود را با خنده گذراند – کپسول بیش از ۶۵ مایل (۱۰۵ کیلومتر) بهبالا رفت – و یک بار در فضا تلاش کرد وارونه شود.
او بلافاصله پس از فرود گفت: «این تجربه بینظیر بود».
به گفته شرکت، پرواز ۱۰ دقیقهای برای عبور از لبه فضا نیاز به تنها تنظیمات جزئی برای سازگاری با بنتهاوس داشت. این به این دلیل است که کپسول خودکار نیو شِپارد با تمرکز بر دسترسپذیری طراحی شده بود؛ جیک میلز، مهندس بلو اوریجن که خدمه را آموزش داد و در روز پرتاب به آنها کمک کرد، گفت: «این کپسول دسترسپذیری بیشتری نسبت به پروازهای فضایی سنتی برای طیف وسیعتری از افراد فراهم میکند».
در میان مسافران قبلی بلو اوریجن: افرادی با محدودیت تحرک، افرادی با نقص بینایی یا شنوایی، و یک زوج ۹۰ ساله.
برای بنتهاوس، بلو اوریجن تخته انتقال بیمار اضافه کرد تا او بتواند از دریچه کپسول به صندلیاش حرکت کند. تیم امداد پس از فرود، یک فرش روی سطح بیابان پهن کرد تا دسترسی فوری به ویلچر او، که در هنگام پرتاب پشت سر گذاشته بود، فراهم شود. او پیش از پرتاب تمرین کرد؛ کونیگسمان نیز در طراحی و آزمون این تخته مشارکت داشت. در سکوی پرتاب، آسانسوری نصب شده بود که هفت طبقه بالا میرفت تا به کپسولی که بر فراز موشک قرار داشت، دسترسی داشته باشد.
بنتهاوس، ۳۳ ساله، عضو برنامهٔ کارآموزی آژانس فضایی اروپا در هلند، در سال ۲۰۲۲ در یک پرواز هواپیمایی پارابولیک از هیوستون تجربهای از بیوزنی داشته بود. کمتر از دو سال پس از آن، او در یک مأموریت شبیهسازی شده فضایی دو هفتهای در لهستان شرکت کرد.
او به آسوشییتد پرس گفت: «من هرگز بهطور واقعی فکر نمیکردم که پرواز فضایی برای من امکانپذیر باشد؛ حتی برای یک فرد سالم، این کار بسیار رقابتی است، نه؟»
تصادف او تمام امیدهایی که داشته بود از بین برد. او گفت: «تقریباً هیچ سابقهای برای افراد با ناتوانی در پرواز به فضا وجود ندارد».
وقتی کونیگسمان سال گذشته به او پیشنهاد پرواز با بلو اوریجن و تجربه بیش از سه دقیقه بیوزنی در یک پرواز فضا را داد، بنتهاوس فکر کرد که شاید سوءتفاهمی رخ داده باشد. اما چنین نبود و او بلافاصله پذیرفت.
این یک ماموریت خصوصی برای بنتهاوس است که هیچ نیرویی از آژانس فضایی اروپا (ESA) در آن دخیل نیست؛ این آژانس در سال جاری فضانورد ذخیرهٔ جان مکفال، یک فرد مقطوع اندام، را برای ماموریت آینده به ایستگاه فضایی بینالمللی تأیید کرده است. این پارالمپیک بریتانیایی پیشین در زمان نوجوانی در یک تصادف موتورسیکلت، پای راست خود را از دست داد.
صدمه به نخاع به این معناست که بنتهاوس بهطور کامل قادر به راه رفتن نیست، در مقابل مکفال که از یک پا پروستتیک استفاده میکند و میتواند بهتنهای در مواقع اضطراری پس از فرود، خود را از کپسول فضایی خارج کند. کونیگسمان پیش از پرواز بهعنوان کمکی اضطراری برای او تعیین شد؛ او و میلز او را از داخل کپسول بیرون کشیدند و از طریق مجموعهٔ کوتاهی از پلهها پایین آوردند.
بنتهاوس پس از فرود گفت: «هرگز نباید از رویاهایت دست کشید، درست است؟»
بنتهاوس مصرّ بود تا تا حد امکان خود عمل کند. هدف او این است که نهتنها فضا را برای افراد دارای ناتوانی قابل دسترس سازد، بلکه دسترسپذیری را در سطح زمین نیز بهبود بخشد.
در حالی که بازخوردهای مثبت فراوانی در «حباب فضایی من» دریافت میکند، او گفت که افراد بیرون از این حباب لزوماً همانقدر شمولپذیر نیستند.
او گفت: «واقعا امیدوارم این فرصت برای افرادی مثل من باز شود؛ امیدوارم من تنها نقطهٔ شروع باشم».
علاوه بر کونیگسمان، بنتهاوس سفر خود را با مدیران تجاری، سرمایهگذاران و یک دانشمند کامپیوتر بهاشتراک گذاشت. این اتفاق فهرست مسافران فضایی بلو اوریجن را به ۸۶ نفر ارتقا داد.
جف بیزوس، مؤسس میلیاردر آمازون، در سال ۲۰۰۰ شرکت بلو اوریجن را ایجاد کرد و اولین پرواز مسافرانهٔ فضایی خود را در سال ۲۰۲۱ به راه انداخت. از آن زمان این شرکت فضاپیماها را از کیپکنیورال، فلوریدا به مدار ارسال کرده است؛ با استفاده از موشک بزرگتر و قدرتمندتر «نیو گلن» و در حال کار بر روی ارسال فرودگرها به ماه است.
