در حالی که امروزه مفهوم «سلامت» بهطور نادرست با مصرفگرایی و رضایتسریع بهکار رفته است، ریشههای واقعی این مفهوم به دههٔ ۷۰ باز میگردد؛ زمانیکه «سلامت» بهعنوان راهی برای مقابله با فشارهای روزمره زندگی بهکار میرفت. روشهای هوشمندانهای که مردم در آن دوره برای مدیریت استرس استفاده میکردند و نسلهای امروز حتی جرأت آزمونشان را ندارند، هدفشان تغییر خود فرد بود، نه دگرگونی جهان اطراف؛ راهی برای مقابله با دنیای در حال تغییر از طریق ذهنآگاهی، لذت شخصی و رشد.
امروزه بیشتر افراد هنگام مواجهه با استرس بهجای تمرکز بر قصد و ذهنآگاهی، بهسرعت به فرار و اجتناب فوری میگروند؛ بهویژه در دنیای فوقمحصولمحور ما. آنها سعی میکنند احساسات نابهنجار و نامرئی خود را از پیش در بر ببرند، نه اینکه برای لحظهٔ حاضر فضای کافی برای کنار آمدن و مدیریت آن فراهم کنند.
۱۰ روش هوشمندانهای که مردم در دههٔ ۷۰ برای مقابله با استرس بهکار میبردند و نسلهای امروز حتی جرأت امتحانشان را ندارند
۱. حل جدول کلمات متقاطع
تحقیقات نشان میدهد افرادی که بهطور منظم جدول کلمات متقاطع حل میکنند، از مزایای شناختی متعددی بهرهمند میشوند؛ بهویژه برای کسانی که در later life دچار اختلالات شناختی میشوند. در سطح ظاهری، این فعالیت راهی برای کاهش سرعت، قطع ارتباط با صفحهنمایش و تمرکز بر ذهنآگاهی است؛ و در سطح عمیقتر، تفکر انتقادی، تنظیم هیجان و تابآوری را تقویت میکند.
به همین دلیل این روش یکی از راههای هوشمندانهای است که مردم در دههٔ ۷۰ برای مدیریت استرس بهکار میبردند و نسلهای امروز حتی جرأت امتحانش را ندارند؛ یا شاید بهدلیل نداشتن روزنامهٔ چاپی باشند، یا ترجیح میدهند بازیهای راحت و کمزمانتری را روی تلفنهای خود داشته باشند.
۲. قدمزدن طولانی و بدون هدف
بر اساس مطالعهای از مجله Frontiers in Psychology، تنها ۲۰ دقیقه گذراندن وقت در طبیعت یا قدمزدن میتواند استرس را بهطور چشمگیری کاهش دهد، حتی در میان هرج و مرج زندگی روزمره. به همین دلیل، قدمزدن طولانی و بیهدف در فضای باز یکی از روشهای هوشمندانهای است که مردم در دههٔ ۷۰ برای مدیریت استرس بهکار میبردند و نسلهای امروز در بیشتر موارد این کار را نکردهاند—زیرا آنها برای خودآرامی به تلفنهای همراه خود تکیه میکنند و سرگرمیهای بیهدف و بدون فکر را برای آرامش انتخاب میکنند، حتی اگر بدنشان در حقیقت به هوای تازه و نور طبیعی نیاز داشته باشد.
در حالی که این روش در قالب «راهپیماییهای داغ» (hot girl walks) و فرهنگ دویدن دوباره محبوب میشود، امروزه بسیاری از افراد هدف مشخصی دارند. آنها قدمهای خود را با برنامههایی همچون Strava پیگیری میکنند، به سمت کافیشاپ میروند یا با Apple Maps در شهر خود پیمایش میکنند؛ در حالی که طبیعت اصیل قدمزنی آرامبخش دههٔ ۷۰ حول عدم داشتن مقصد یا هدف میچرخید.
۳. چرت زدن
در فرهنگ پرشتاب امروز که تأکید زیادی بر تولید مستمر دارد، تعجبی نیست که بسیاری از افراد هنگام استراحت احساس گناه میکنند. آنها احساس میکنند باید همیشه فعال و مفید باشند، حتی اگر خودداری از استراحت یا وقفه انرژی و تمرکزشان را به هم بریزد.
اما چرت زدن یا زودتر به تخت خواب رفتن از روشهای هوشمندانهای بود که مردم در دههٔ ۷۰ برای مقابله با استرس بدون احساس گناه بهکار میبردند. اگر روزی سخت میگذشت یا خسته بودند، برای استراحت فضایی فراهم میکردند، بدون مواجهه با انتظارات اجتماعی که همیشه در «کار» بودن را میطلبند. طبیعتاً ذهن ما بهصورت ذاتی تمایل به بیتحرکی دارد؛ بنابراین، مقابله با اجتناب فقط ما را به سوختگی و آشفتگی عاطفی نزدیکتر میکند.
۴. اجازه دادن به عبور احساسات
میان سرکوب کامل احساسات پیچیده و تفکر بیش از حد، راهحل میانه این است که به سادگی آنها را بپذیریم و بگذاریم بگذرد. برای بسیاری، اجازه دادن به عبور احساسات بهطور طبیعی اتفاق میافتاد، بهویژه در دههٔ ۷۰ که سلامت روان و گفتوگوهای درمانی بهراحتی در مکالمات عمومی جای نمیگرفت.
در آن دوران تمجید خاصی برای گذرا بودن احساسات وجود داشت که امروزه بسیاری از مردم از آن غافل شدهاند. آنها احساسات را بهعنوان واقعیت میپذیرفتند و بهجای غوطهور شدن عمیق در آنها، بهسادگی اجازه میدادند که عبور کنند؛ در حالی که این کار میتوانست سطح استرسشان را کاهش دهد.
۵. گرفتن مرخصی بیماری
اگرچه امروزه برچسب زشتکاری دربارهٔ گرفتن مرخصی بیماری تا حدی خودافزوده است، نمیتوان نادیده گرفت که کارفرمایان و شرکتها بهتدریج ارزش زمان شخصی را برای کارمندان کاهش دادهاند. از سختگیری در دریافت مرخصی تا انتظار دائم برای در دسترس بودن حتی در زمان بیماری، گرفتن مرخصی در دنیای امروز بسیار دشوارتر شده است.
به همین دلیل، اختصاص زمان برای استراحت یکی از روشهای هوشمندانهای بود که مردم در دههٔ ۷۰ برای مدیریت استرس بهکار میبردند و نسلهای امروز حتی جرأت انجام آن را ندارند. مشاغل و درآمدهای امروز بهطوری در همتنیدهاند که حتی استراحت هم میتواند حس سرکوب را القا کند.
۶. خواندن روزنامه
بر اساس مطالعهای در سال ۲۰۲۲، مطالعه برای لذت میتواند استرس روانی و اضطراب عاطفی افراد را بهطور قابلتوجهی کاهش دهد، بهویژه اگر برنامهٔ آموزشی یا شغلی آنها نیازمند خواندن مطالب سنگین باشد. انتخاب برداشتن یک روزنامه یا کتاب چاپی و مطالعهٔ آن بهدقت، یک اقدام قدرتمند است؛ به همین دلیل، این کار همچنین یکی از روشهای هوشمندانهای بود که مردم در دههٔ ۷۰ برای مقابله با استرس بهکار میبردند و نسلهای امروز حتی جرأت امتحانش را ندارند.
اکثراً نسلهای جوان امروزی کمتر میخوانند، چه در مدرسه و چه در زندگی شخصی. آنها بر راحتی فناوری و هوش مصنوعی تکیه میکنند و از طبیعت آرامشبخش عادات خواندن فیزیکی غافل میشوند.
۷. وقتگذرانی با خانواده
در حالی که زمانگذرانی با خانواده و ارج نهادن به ارزشهای خانوادگی هنوز در فرهنگ امروز و میان نسلهای جوان حاضر است، نمیتوان انکار کرد که از دههٔ ۷۰ و ۸۰ تا به امروز این موضوع تغییر کرده است. داشتن یک شام خانوادگی یا صرف زمان با اعضای خانواده یکی از روشهای هوشمندانهای بود که مردم در دههٔ ۷۰ برای مقابله با استرس بهکار میبردند، در حالی که جوانان امروزی ممکن است برای مقابله با استرس خود، این کار را فعالانه اجتناب کنند.
حتی اگر فقط یک غذای ساده در پایان روز باشد، این نوع زمانگذرانی خانوادگی میتواند استرس را کاهش دهد، رفاه روابط را تقویت کند و نتایج بهتری برای سلامت روانی همهٔ افراد داشته باشد.
۸. گوش دادن به کل آلبومها بدون رد کردن آهنگها
در حالی که دسترسی به موسیقی در تلفن همراه امروزی این امکان را میدهد که بین آهنگها جابهجا شوید، آهنگها را رد کنید و زمان زیادی برای تنظیم فهرست پخش صرف کنید، گوش دادن به یک آلبوم کامل بدون رد یا تعویض آن، کاری بود که مردم در دههٔ ۷۰ برای کاهش استرس انجام میدادند، حتی اگر این انتخاب بهصورت آگاهانه نباشد.
آنها صفحهپیچ یا نوار صوتی را گذاشته و از ابتدا تا انتها بهطور کامل به یک آلبوم گوش میدادند. هرچند ممکن بود در آن زمان کمی خستهکننده باشد، پیشبینیپذیری و عدم اضطراب برای پیدا کردن «حالت موزیک مناسب» احساس آرامشبخشی ایجاد میکرد.
۹. ارزشگذاری بر کسالت (بیحالی)
اگرچه امروز در جامعه ما کسالت و بیتحرکی بیشتر بهعنوان نکتهٔ منفی شناخته میشود، ارج نهادن به آن و بهرهبرداری از آن یکی از روشهای هوشمندانهای بود که مردم در دههٔ ۷۰ برای مقابله با استرس بهکار میبردند و نسلهای امروز حتی جرأت امتحانش را ندارند. امروزه، ما همیشه سعی میکنیم زمان خود را با کار تماموقت دیگر، کارهای جانبی یا یک سرگرمی پر کنیم.
با این حال، ارج نهادن به کسالت در چند دههٔ گذشته بهطرزی متفاوت بود. مردم نه تنها میتوانستند استرس خود را در اثر نشستن و انجام هیچ کاری، بدون حواسپرتی یا صفحهنمایش، کاهش دهند، بلکه بهجای این، این زمان تنهایی را بهطور فعال جستجو میکردند.
۱۰. رانندگی بیهدف
ذهنآگاهی واژهای نسبتاً مدرن است که با سلامت مرتبط است، اما زمانی که بزرگسالان بهصورت بیهدف رانندگی میکردند و قدمزدن طولانی میکردند تا استرس خود را مدیریت کنند، دقیقاً همان کاری بود که برای خودشان زمان میگذاریند. آنها برای مشغول نگه داشتن بدن خود رانندگی میکردند، اما در درون، فرصتی پیدا میکردند تا آرام شوند، احساسات خود را بپذیرند و استرسشان را کاهش دهند.
حتی اگر «آرام شدن» امروز در واژگان شما نیست، مهم است که با آن سازگار شوید. این استراحت، آهستگی و زمان تنهایی است که ذهن ما را تشویق میکند تا الگوهای استرسزای خود را بازنشانی کند، نه فرار و کار بیش از حد.
