عکسها توسط گریگ سویلز
شب هالووین در مدیسن اسکوئر گاردن است و گروهی از افراد در دههٔ بیست زندگی، درگیر یک آیین مقدس میشوند: گفتوگو در آینهٔ سرویس بهداشتی با دوستدخترها. آنها موهایشان را حالت میدهند و براقکنندهٔ لب را تازه میکنند در حالی که دربارهٔ لباسهایی که برای مهمانی شبپسدوا برنامهریزی میکنند، صحبت میکنند.
«خیلی سخته»، یکی از آنها آهی میکشد، «یافتن چیزی که هم جذاب باشد و هم راحت باشد.» گروه او با همدلی و تأیید ناله میکند.
خوشبختانه، هنری که برای دیدناش اینجا آمدهاند، راهحلی دارد. سابرینا کارپنتر که تور درازمدت «Short n’ Sweet Tour» خود را برای تعطیلات به «Short n’ Spooky» تغییر نام داد، نمایش خود را با همان جذابیت جنسی که هواداران در حمام به دنبال آن بودند، به پایان میرساند. او یک پیراهن بلند تا زمین پوشیده از جواهرات درخشان نارنجی، همراه با چند لکهٔ سیاه و یک کراوات آبی به تن دارد. در نهایت، او بخشی از لباس را پاره میکند تا مینیاسکرتی که بهانداز او مینشیند را نشان دهد، اما واضح است که او فرد فلینستون است.
«فکر میکردم نقش پیبلز یا بام‑بام یا ویلوما را ایفا کنم»، کارپنتر در هفتهٔ بعد، هنگام نشستن برای گفتوگو در مرکز شهر نیویورک میگوید. «بعدش گفتم: ‘میدونی چی؟ فرد میتواند بهراحتی کارها را انجام دهد.’»
قابل ملاحظه است: امسال کارپنتر بهراحتی از خیلی چیزها عبور کرده است.
در فوریه، برای اولین بار به مراسم گرمیها بهعنوان هنرمند نامزد رفت و دو جایزه برد — بهترین اجرای تکنفره پاپ برای «Espresso» و آلبوم صوتی پاپ برای «Short n’ Sweet» — از شش نامزدی. او این پیروزیها را در سفرهایش جشن گرفت؛ اولین تور آرنای او در سپتامبر ۲۰۲۴ راهاندازی شد و در مارس، به بخش اروپایی رفت. حتی در حین ادامهٔ ترویج «Short n’ Sweet»، فصل بعدی حرفهاش آغاز شد: او «Manchild» را در ژوئن منتشر کرد و برای اولین بار این آهنگ را زنده در سری کنسرت تابستانی مشهور لندن «BST Hyde Park» اجرا کرد.
«چرا اینقدر سکسی اگر اینقدر احمق؟ / و چگونه میتوان اینقدر بر روی زمین ادامه داد؟» کارپنتر آواز خواند، اما هدف او تنها انتقاد از معشوقان نابالغش نبود. با این تکآهنگ و با انتشار هفتمین آلبوم استودیوییاش «دوستپسر مرد» در آگوست، کارپنتر ثابت کرد که سلیقهٔ جنجالی ترانههای پیشین مانند «Bed Chem» و «Juno» عمیقتر از صرف تلاش برای رهایی از تصویر «دختر خوب» کانال دیزنی است که او در آن شروع کرده بود. بهجای آن، او در حال تدوین یک رساله دربارهٔ این بود که ستاره پاپ نسل جدید چه ویژگیهایی میتواند داشته باشد.
در صفحات کتاب راهنمای پاپ که در طول دههٔ گذشته نوشته شدهاند، دستوری از بییونس و آریانا گرانده دربارهٔ قدرت الهی در تسلط بر زنانگی و جنسیت، و تیلور سوئیفت و آدل که بهما میآموزند ضعفپذیری همان قدرت است و اعتراف کردن بهعنوان یک ارز، وجود دارد. لیدی گاگا و چارلی ایکسسیاکس نشان میدهند که یک ذرهٔ آشوب میتواند بهترین درمان باشد. این دروس همه در فهرست کارهای کارپنتر منعکس شدهاند. اما در سن ۲۶ سالگی، او پیامی دارد که خواهران بزرگتر موسیقی هنوز به آن نرسیدهاند: عشق و شهوت ما را وادار میکند تا تصمیمات بیمنطقی بگیریم، بنابراین حتی دلشکستگیهای ناامیدکننده نیز معمولاً همراه با داستانهای خندهدار میآیند. چرا این را در رادیو بازتاب ندهیم؟
«احساس میکنم میتوانی بسیار مطمئن و قوی باشی و در عین حال آگاهانه اشتباه کنی و آگاهانه خود را در وضعیتهایی که برایت بد هستند، بیندازی. اما تو این کار را تماموقت انجام میدهی چون زنی هوشمند هستی و زندگیات را تحت کنترل داری»، کارپنتر میگوید. «میتوانی بسیار منظم باشی و در حالی که همه چیز در هرجومرج باشد. دو چیز میتوانند همزمان وجود داشته باشند!»
این همان چیزی بود که او میگفت وقتی برای تصویر جلد «دوستپسر مرد» روی زانوها و دستها قرار گرفت، بهطوری که گرهای از موهایش در دست مردی ناشناس محکم گرفت. «میتوانی همزمان کاملاً تحت کنترل باشی و هم کاملاً بیکنترل،» کارپنتر میگوید. در عکس، او مستقیماً به دوربین نگاه میکند با چهرهای غیرقابلتبیین. آیا این اضطراب است، لذت یا هر دو؟ او دربارهٔ این تصویر — و انتقادی که پس از انتشار در ژوئن بهوجود آمد و بسیاری آن را تحقیرآمیز برای زنان میدانستند — میگوید: «این دربارهٔ این بود که مردم سعی میکنند زنان را کنترل کنند، و من احساس کردم که بهصورت عاطفی در این روابط کشیده میشوم و چقدر قدرتی را که به خود میدهم به آنها میسپارم.»
یک هفته پس از دورهٔ پنجشبانهٔ فروشتمام در مدیسن اسکوئر گاردن، کارپنتر از داخل اتاق هتلی در منهتن به این ماجرا میاندیشد. چند دقیقه پیش، او شبیه یک شانسِسِ فرانسوی در یک پیراهن سفید جاکِموس همراه با شال وینتیج همرنگ، در بالکن پنتهاوس برای عکاسی ایستاده بود. پس از وداع با اسکار، گربهخرمایی نارنجی که برای عکاسی درخواست کرده بود، او پیراهن ساتنیاش را با یک سوئیِشرت، شلوار ورزشی و بوتهای پشمی عایق تعویض کرد. احساس راحتی میکند و پیشنهاد میدهد که مصاحبهمان را در روی زمین انجام دهیم. او ضبطکنندهٔ قدیمی من را میبیند و میگوید: «رترو! خوشحالم که هنوز هم وجود دارند!»
اگر کارپنتر لحظاتی ضعف دارد، آنها را برای زندگی عاشقانهاش محفوظ میدارد. در کار او اوضاع متفاوت است. دربارهٔ جلد «دوستپسر مرد»، او بهراحتی تعادل بین مهربانی و بیگناهی را حفظ میکند. او میگوید: «این برای من یک معنا داشت و برای دیگران صد معنا؛ من به این فکر میکردم: «این معتبر است. نظر من نیز معتبر است. برای شام چه میخوریم؟»» با یک شانه سر میگوید. «من نمیخواستم وزن سنگینی که برای برخی افراد داشت را نادیده بگیرم. من این را دیدم و فکر کردم: «این نکتهٔ خوبی است. این همان نقطهای نبود که میخواستم بیان کنم.»» او بهگرمی سخن میگوید، اما با قاطعیتی نیز. تا وقتی که من دربارهٔ جلد دیگری که بعدها منتشر کرد و در آن ایستاده بر روی پاهایش بازوی مردی را در دست دارد، سؤال میکنم. او میگوید: «اُه، دخترم»، با یک تکاندست، ایدهٔ تسلیم شدن به نفرت را رد میکند. «فقط میخواستم عکسهای بیشتری بگیرم!»
چیزی که کارپنتر بهدلیلی مودبانه بیان نمیکند این است که واکنش منفی نقطه نظر او را ثابت کرد، زیرا حتی زمانی که مردان زندگی او و منتقدانی که در نظراتشان موقعیتهایی خارج از کنترل او ایجاد میکنند، او راهی به سمت صندلی راننده پیدا میکند. او میاندیشد: «جلد اولیه همه چیز را بیان میکند، حتی اگر شاید آنچه میخواهید من بگویم نباشد.» سپس میگوید: «اما من واقعاً، بسیار سپاسگزارم که هواداران به آلبوم گوش دادند.» «دوستپسر مرد» بهعنوان شمارهٔ یک در جدول بیلبورد ۲۰۰ آلبومها ظاهر شد و تمام ۱۲ ترک آن نیز به جدول ۱۰۰ تکآهنگهای داغ رسیدند. تا نوامبر، این ضبط بهعنوان پلاتین تأیید شد. کارپنتر استاد بازی با جنجال است در حالی که هرگز توسط آن کنار نرفته و موفقیت «دوستپسر مرد» همچنان ادامه دارد.
سال بزرگ او ادامه یافت. در سپتامبر، او بهعنوان «Co» اعلام شد
