اسکات سایمون
چارلی شاکلتون درباره مستند جدیدش، «پروژه قاتل زودیاک» گفتگو می‌کند
اسکات سایمون از NPR با چارلی شاکلتون مصاحبه می‌کند؛ مستند جدید او به نام «پروژه قاتل زودیاک» الگوهای مستندهای جنایات واقعی را تجزیه و تحلیل می‌کند.
اسکات سایمون، مجری: «پروژه قاتل زودیاک» یک مستند دربارهٔ مستندی است که هرگز ساخته نشد. چارلی شاکلتون سعی کرد حقوق یک کتاب خاطراتی را که نظریه‌ای دربارهٔ قاتل احتمالی پنج نفر در ناحیه خلیج سانفرانسیسکو در سال‌های ۱۹۶۸ و ۱۹۶۹ را بررسی می‌کرد، خریداری کند. اما وقتی قرارداد فیلم به هم ریخت، شاکلتون همچنان راهی یافت تا تمام فیلم‌های ب‑رول خود از اتاق‌های خالی، نواهای شوم سازهای زهی، تصاویری از سوین، لامپ‌های سقفی، سیگارهای دودآلود و پوسته‌های خالی گلوله‌ها را به کار گیرد و ما را از مستندی که شاید می‌توانست بسازد، آگاه سازد.
(بخش صوتی مستند «پروژه قاتل زودیاک»)
چارلی شاکلتون: اگر فیلم را می‌ساختیم، اینجا یک خودرو بود. آن یک خودروی پلیس مسیرهای بزرگ کالیفرنیا بود، اما متناسب با دوره؛ یعنی یک سفیر سیاه دههٔ ۶۰ با درب سفید. واضح است که این همه بازآفرینی می‌شد. این همان رویکردی است که امروزه اکثر این‌گونه پروژه‌ها با آن شروع می‌شوند؛ همه چیز باید این ریتم دراماتیک را داشته باشد، حتی وقتی که یک مستند باشد.
سیمون: چارلی شاکلتون از استودیوی ما در نیویورک به ما می‌پیوندد. از حضور شما بسیار سپاسگزاریم.
شاکلتون: از دعوت‌تان متشکرم.
سیمون: شما حق‌انتشار کتابی را که توسط لیندون اِی. لافرتی، یک افسر بازنشسته پلیس مسیرهای بزرگ کالیفرنیا نوشته شده بود، می‌خواستید. (خنده) چرا بدون داشتن این حقوق، فیلمی از این دست را ساختید؟
شاکلتون: خب، فکر می‌کنم — یعنی می‌دانید، من حدود ده سال است که در زمینه مستند کار می‌کنم و این اولین باری نیست که پروژه‌ای در اولین موانع خود فروپاشد. اما به هر دلیلی، این پروژه نمی‌توانست از ذهنم خارج شود. خودم را می‌یابم که با دوستان در لندن می‌نشینم و قدم به قدم صحنه‌هایی را که برای این مستند تصور کرده بودم، برایشان توصیف می‌کنم؛ صحنه‌هایی که دیگر هرگز نمی‌توانم بسازم. در یک مقطع، این احساس ناامیدی خلاقانه و رویای خلاقانه‌ای که به‌دست نمی‌آید، تبدیل به موضوع جالبی برای یک فیلم شد.
سیمون: من مستندهای جنایات واقعی را همراه با دخترانمان تماشا کرده‌ام. بسیاری از آن‌ها، و تقریباً تمام آن‌ها، در پایان تصاویر قربانیان را نشان می‌دهند. فیلمسازان در اینجا چه پیامی می‌خواهند برسانند؟
شاکلتون: فکر می‌کنم آن‌ها می‌خواهند شما را به این نکته یادآوری کنند که هدف ما این است؛ واقعیت این است که ژانر جنایات واقعی به‌منظور ادای احترام به قربانیان، انجام عدالت برای آن‌ها و جستجوی آرامش برای خانواده‌هایشان وجود دارد. با این‌که بسیاری از فیلمسازان با نیت‌های خوب به این ژانر می‌پردازند، تجربه مردم از آن غالباً به‌عنوان چیزی بسیار نمایشی و خون‌آلود حس می‌شود و شاید به‌خوبی به نفع قربانیان نباشد. از این نگاه شکاکانه، گاهی لحظاتی که به‌وضوح به قربانیان اشاره می‌شود، ژانر است که اعتراف می‌کند شاید راحت است که این نکته را فراموش کنیم.
سیمون: آیا تا به‌حال فیلمی ده ساعته به نام «خشک شدن رنگ» ساخته‌اید؟
شاکلتون: (خنده) بله. تقریباً ده سال پیش، فیلمی ده ساعته درباره خشک شدن رنگ سفید روی دیوار آجری ساختیم؛ این کار را به‌عنوان اقدامی کوچک برای اعتراض به هیئت سانسور فیلم بریتانیا انجام دادم. اگر بخواهید فیلمی را در بریتانیا عرضه کنید، مجبورید هزینه‌ای به هیئت سانسور پرداخت کنید تا فیلم را تماشا کنند. پس تصمیم گرفتم معادله را معکوس کنم و آن‌ها را مجبور کنم چیزی را ببینند که شاید تمایل به دیدن آن نداشتند.
سیمون: (خنده) آیا در پایان تصمیم‌گیری‌ای انجام دادند؟
شاکلتون: بله. من گواهینامه‌ای دریافت کردم؛ گواهی U که برای همه سنی مناسب است و حاوی هیچ محتوای توهین‌آمیز یا مضر نیست. بنابراین این فیلم اکنون می‌تواند به‌صورت قانونی در سینماهای بریتانیا نمایش داده شود، اگرچه تا به‌حال کسی از این پیشنهاد استفاده نکرده است.
سیمون: اما حالا نمی‌توانم آن را در هیچ سرویس پخش آنلاین ببینم، درست است؟
شاکلتون: نه، متأسفانه نه؛ فقط به‌دلیل عدم دریافت پیشنهاد است. اگر نتفلیکس بخواهد آن را به‌دست گیرد، خوشحال می‌شوم.
سیمون: خب، مستند جدید چارلی شاکلتون با عنوان «پروژه قاتل زودیاک» هم‌اکنون در سینماها در حال اکران است. از حضور شما بسیار سپاسگزارم.
شاکلتون: خیلی ممنون از میزبانی‌تان.
کپی‌رایت © 2025 NPR. تمامی حقوق محفوظ است. برای اطلاعات بیشتر به وب‌سایت ما و صفحات شرایط استفاده و مجوزها در www.npr.org مراجعه کنید.
دقت و در دسترس بودن رونوشت‌های NPR ممکن است متفاوت باشد. متن رونوشت ممکن است برای اصلاح خطاها یا هم‌خوانی با به‌روزرسانی‌های صوتی بازنگری شود. صدا در npr.org ممکن است پس از پخش یا انتشار اصلی ویرایش شود. رکورد اصلی برنامه‌های NPR، ضبط صوتی است.
