این پیام امروز بر روی مریخ قرار دارد.
جیمز فلتون
نویسنده ارشد
سگان حامی کاوش در سیارهٔ سرخ بود.
عکس: جوزف سوهام / Shutterstock.com
کارل سگان، ستاره‌شناس محبوب و ارتباط‌گر علمی، پیش از این پیامی برای فضانوردان آینده‌ای که روزی بر سطح مریخ قدم می‌گذارند، ضبط کرده بود.
سگان یکی از بزرگ‌ترین مدافعان اکتشاف سیاره سرخ بود. به‌عنوان همبنیانگذار جامعهٔ سیاره‌ای، او بر این باور بود که باید به این سیاره سفر کنیم تا به‌عنوان الگویی برای سیارهٔ خودمان آن را مورد مطالعه قرار دهیم، به‌دنبال نشانه‌های احتمالی حیات بگردیم، و صرفاً به‌دلیل جذابیت رمانتیک کاوش مریخ.
در سال ۱۹۹۶، اندکی پیش از وفات او به‌علت ذات‌الریه در ۲۰ دسامبر، سگان پیامی برای فضانوردان آینده‌ای که به مریخ رسیده‌اند، ضبط کرد.
«من کارل سگان هستم. اینجا جایی است که من اغلب در ایثاکا، نیویورک، نزدیک دانشگاه کورنل کار می‌کنم. شاید در پس‌زمینه صدای یک آبشار ۲۰۰ فوتی (حدود ۶۰ متر) که در همین نزدیکی است، گوش بدهید؛ که به‌نظرم — حدس می‌زنم — در مریخ، حتی در دوره‌ای که فناوری پیشرفته است، نادری است»، سگان در ضبط صدا می‌گوید.
«علوم و علم‑تخیلی در قرن گذشته رقصی خاصی با یکدیگر انجام داده‌اند، به‌ویژه در رابطه با مریخ. وقتی دانشمندان تحقیقی می‌کنند، این دستاورد الهام‌بخش نویسندگان علم‑تخیلی می‌شود تا دربارهٔ آن بنویسند؛ سپس جوانانی که علم‑تخیلی می‌خوانند، هیجان‌زده و انگیزه‌دار می‌شوند تا دانشمند شوند و دربارهٔ مریخ بیشتر بیاموزند؛ این خود به نوبه‌خود منجر به نسل دیگری از علم‑تخیلی و علم می‌شود. این زنجیره نقش عمده‌ای در توانایی کنونی ما برای رسیدن به مریخ داشته است. بدون شک، این عامل مهمی در زندگی رابرت گودارد، پیشگام آمریکایی راکت‌سازی، بود که به‌نظر من بیش از هر کسی مسیر توانایی واقعی ما برای سفر به مریخ را باز کرد. و مطمئناً این نیز در توسعه علمی من نقش داشته است.»
«یا شاید ما بر روی مریخ هستیم، چون به این نکته پی برده‌ایم که اگر جوامع انسانی در فراوانی جهان‌ها وجود داشته باشند، احتمال از بین رفتن ما به‌دلیل یک فاجعهٔ بزرگ در یک جهان، بسیار کمتر می‌شود. یا شاید ما بر روی مریخ هستیم، زیرا مجبوریم این‌کار را انجام دهیم؛ چرا که یک تمایل عمیقِ کوچ‌نشینی در درون ما به‌واسطهٔ فرآیند تکاملی نهفته است. در نهایت ما از انسان‌های شکارچی‌گردشگر می‌آییم و در طول ۹۹٫۹٪ عمر ما بر روی زمین، مهاجر بوده‌ایم. مکان بعدی برای سفر ما، مریخ است. اما هر چه دلیل حضور شما بر روی مریخ باشد، خوشحالم که آنجا حضور دارید و آرزو می‌کنم که در کنار شما بودم.»
این ضبط صدا، به‌دست آوردن جامعهٔ سیاره‌ای که او همبنیانگذار آن بود، به مریخ ارسال شد و در تاریخ ۲۵ می ۲۰۰۸ پس از سوار شدن بر فضاپیمای «فینیکس» ناسا، به آنجا رسید. این پیام بر سطح مریخ بر روی یک مینی‌دی‌وی‌دی شیشهٔ سیلیکاتی بایگانی حفظ شده است؛ جامعه مذکور امید دارد که این دی‌وی‌دی صدها یا حتی هزاران سال دوام بیاورد.
«نمی‌دانم چرا بر روی مریخ هستید. شاید به این دلیل است که ما متوجه شده‌ایم باید با دقت سیارک‌های کوچک را جابه‌جا کنیم تا از احتمال برخورد یکی از آن‌ها به زمین و پیامدهای فاجعه‌آمیز جلوگیری کنیم، و در حالی که در فضای نزدیک به زمین حضور داریم، فقط یک پرش کوتاه برای رسیدن به مریخ است».
نسخهٔ قبلی این داستان اولین بار در سال ۲۰۲۴ منتشر شد.
