نابغه‌های واقعی معمولاً این ۱۱ عادت عجیب را دارند

غیرمنتظره‌ترین عادت‌ها می‌توانند بیشترین بازتاب هوش را نشان دهند.

افرادی که واقعاً نابغه‌اند معمولاً برخی عادت‌های عجیب دارند که اغلب توسط دیگران اشتباه فهمیده یا مورد تمسخر قرار می‌گیرند. اگرچه این عادت‌ها ممکن است غیرعادی به نظر برسند، اما مستقیماً ناشی از نحوه عملکرد مغزهای پرتوان آن‌ها هستند و به دانش عمیق و خلاقیتشان کمک می‌کنند.

بسیاری از این عادت‌ها به‌نظر می‌رسند که باید عملکرد مؤثر مغزهایشان را دشوارتر کنند، اما در عوض فضایی برای شکوفایی ایده‌ها و تفکر عمیق و خارج از چارچوب ایجاد می‌کنند.

نابغه‌های واقعی معمولاً این ۱۱ عادت عجیب را دارند

۱. آن‌ها از بیداری شبانه لذت می‌برند

فردی که واقعاً نابغه است معمولاً بسیار دیر بیدار می‌ماند. با بیداری شبانه، می‌تواند خلاقیت و بهره‌وری خود را در محیطی ساکت و عاری از حواس‌پرتی ارتقا دهد.

یک مطالعه از کالج امپریال لندن نشان داد افرادی که در طول شب فعال‌تر هستند، نمرات بالاتری در آزمون‌های شناختی نسبت به کسانی که صبح‌ها کارآمدترند، کسب می‌کنند. به‌طور ایده‌آل، افرادی که شبانه بین هفت تا نه ساعت می‌خوابند، بهترین عملکرد مغزی را دارند؛ در حالی که کسانی که کمتر یا بیشتر می‌خوابند، ممکن است در عملکرد بهینه خود دچار مشکل شوند.

۲. محیط کار شلوغی را حفظ می‌کنند

افراد هوشمند واقعی معمولاً در محیطی شلوغ و به‌هم‌ریخته کار می‌کنند. این افراد بیشتر به تفکر عمیق و خلاقیت می‌پردازند تا به تمیز نگه‌داشتن محیط.

علاوه بر این، از منظر یک ناظر بیرونی، فضای کاری آن‌ها ممکن است نامرتب به‌نظر برسد، اما نابغه‌ها اغلب در محیط شلوغ رشد می‌کنند. آن‌ها می‌دانند هر چیز در کجا قرار دارد، حتی اگر به‌نظر برسد که این کار غیرممکن است. این شلوغی به مغزشان کمک می‌کند تا به‌صورت متفاوتی فکر کند.

«افرادی که در اتاق‌های شلوغ کار می‌کنند، نسبت به کسانی که در فضاهای منظم کار می‌کنند، ایده‌های اصیل و غیرمتعارف بیشتری تولید می‌کنند. این ممکن است به‌این دلیل باشد که به‌هم‌ریختگی به‌شکست الگوهای روتین کمک می‌کند. وقتی محیط شما کمی نامنظم باشد، مغز شما لزوماً تحت فشار برای پیروی از خطوط مشخص قرار نمی‌گیرد»، به گفته Calm، پلتفرمی که به ارتقاء کلی رفاه افراد می‌پردازد.

۳. با خودشان گفتگو می‌کنند

یک شخص نابغه احتمالاً به‌طور مکرر با خود صحبت می‌کند. گفتگو با خود به آن‌ها امکان می‌دهد افکارشان را بیان کنند و مسائل یا مشکلاتی را که می‌خواهند حل کنند، صدادار سازند.

یک مقاله تحقیقاتی منتشر شده توسط کتابخانه ملی پزشکی اشاره می‌کند: «گفت‌وگوی درونی که ما انجام می‌دهیم می‌تواند آشکار یا پنهان باشد و با مجموعه‌ای از عملکردهای ذهنی بالاتر مانند استدلال، حل مسأله، برنامه‌ریزی و اجرای برنامه، توجه و انگیزش مرتبط است.»

وقتی فرد به‌صورت فعال به گفت‌وگوی درونی می‌پردازد، می‌تواند افکار خود را سازماندهی کند؛ این کار به مغز او کمک می‌کند تا در سطح بالاتری عمل کند.

۴. پیش از صحبت کردن وقفه‌های غیرعادی طولانی می‌گیرند

نابغه‌های واقعی معمولاً پیش از گفتن سخن در گفتگوهای خود، وقفه‌های غیرعادی طولانی می‌گیرند. اگرچه ممکن است به‌نظر برسد ذهن آن‌ها به‌نرخ کندتر کار می‌کند، اما این در واقع نشانه‌ای است از اینکه آن‌ها با نرخ شناختی بالاتری فکر می‌کنند.

مغز آن‌ها در حال کار بر انتخاب دقیق‌ترین پاسخ به آنچه به آن‌ها گفته شده است، می‌باشد. این وقفه فرصتی است تا به‌طور عمیق گفتگو را بررسی کنند و تمام اطلاعات مورد نیاز را جذب کنند تا افکار خود را فیلتر کرده و پاسخی مناسب تولید کنند.

۵. از گفتگوهای سطحی خوششان نمی‌آید

فردی که نابغه واقعی است احتمالاً از گفتگوهای سطحی خوشش نمی‌آید. این افراد معمولاً ترجیح می‌دهند گفت‌وگوهای عمیق و معناداری داشته باشند که فراتر از گفت‌وگوهای روزمره سطحی باشد. آن‌ها به تحریک ذهنی بیشتری نیاز دارند.

افراد باهوش می‌دانند که گفتگوهای سطحی برقراری ارتباط عمیق با دیگری را بسیار دشوار می‌کند. آن‌ها درک می‌کنند که گفت‌وگوهای عمیق‌تر در واقع کمتر خجالت‌آورند و باعث خوشحالی و احساس شنیده شدن بیشتر هر دو طرف می‌شود. به همین دلیل، آن‌ها گفت‌وگوهایی دارند که خستگی ذهنی ایجاد نمی‌کند، بلکه دوپامین آن‌ها را افزایش داده و مغزشان را تحریک می‌کند.

۶. اغلب به‌نظر می‌رسد که در خیال‌پردازی هستند

افراد نابغه واقعی اغلب به‌نظر می‌رسد که در خیال‌پردازی غوطه‌ورند. اگرچه ممکن است به‌نظر برسد که گمشده‌اند و ذهنشان چیزی تولیدکننده ندارد، در واقع مغزهایشان در این لحظات بسیار کارآمد عمل می‌کند.

فردی با ذهن کارآمد می‌تواند به‌دلیل ظرفیت خالی در مغزش، اجازه دهد ذهنش سرگردان شود. در حالی که اجازه می‌دهد ذهنش سرگردان باشد، می‌تواند خلاق‌تر باشد و به‌طور مؤثر چندکاره انجام دهد؛ تمرکز بر کار حاضر را حفظ می‌کند و در عین حال ایده‌های دیگری را در پس‌زمینه توسعه می‌دهد.

۷. همه چیز را زیر سؤال می‌برند

افراد نابغه واقعی تمایل عمیقی به تحریک ذهنی دارند و به‌طور معمول کنجکاوی عمیقی نسبت به همه چیز دارند. این باعث می‌شود آن‌ها همه چیز را زیر سؤال ببرند.

این افراد همچنین از پرسیدن ساده‌ترین سؤال‌ها نمی‌ترسند، حتی اگر دانش گسترده‌ای داشته باشند. آن‌ها می‌فهمند که تنها راه واقعی برای رشد دانششان، پرسیدن سؤال‌هاست و نگران این نیستند که این کار چگونه در لحظه ظاهر می‌شود.

آن‌ها بیشتر نگران تأثیر مثبت این کار بر ذهن خود در درازمدت هستند.

۸. فراموشکار هستند

اگرچه باور کردنش دشوار است، افراد بسیار فراموشکار اغلب هوش بالایی دارند. اگرچه به‌نظر می‌رسد فراموش کردن برخی جزئیات یک عادت منفی باشد، اما کسانی که جزئیات را فراموش می‌کنند در واقع حافظه‌ای قوی دارند.

مغز و حافظه آن‌ها به‌گونه‌ای کار می‌کند که اطلاعات مورد استفاده و ضروری را در اولویت قرار می‌دهد. اگر تمام اطلاعات اضافی را نگه می‌داشتند که مانع به‌خاطر سپردن جزئیات مهم می‌شد، ممکن بود در تمرکز و تصمیم‌گیری مشکل داشته باشند.

فراموش کردن در واقع برای کمک به عملکرد صحیح مغز و تقویت هوش مفید است.

۹. از صرف زمان به‌تنهایی لذت می‌برند

افراد باهوش معمولاً هنگام صرف زمان به‌تنهایی به‌خوبی رشد می‌کنند. آن‌ها از این تنهایی به‌عنوان فرصتی برای بهره‌وری، گرفتن یک استراحت ذهنی از فشارهای اجتماعی و تقویت تحریک ذهنی استفاده می‌کنند.

به‌عنوان متفکران عمیقی که زمان زیادی را به تأمل می‌پردازند، افراد هوشمند نیز از زمان تنهایی خود برای درک بهتر خود از طریق خوداندیشی استفاده می‌کنند. آن‌ها ترجیح می‌دهند زمان تنهایی را به این موارد اختصاص دهند تا به‌دنبال تأیید خارجی باشند و در تعاملاتی که فاقد معنا و عمق هستند، شرکت کنند.

۱۰. مهارت‌های غیرمعمول را می‌آموزند

فردی که نابغه واقعی است معمولاً شور و شوق عمیقی برای یادگیری دارد. او می‌خواهد زمان خود را با یادگیری مهارت‌های جدید و توسعه خود به شیوه‌های نادر و ارزشمند پر کند.

این افراد معمولاً به خودشان وفادار می‌مانند و از انجام کارهایی که خارج از هنجار است نمی‌ترسند. طرز فکر مستقل و اشتیاق آن‌ها برای تحریک ذهنی، آن‌ها را به عادت یادگیری مهارت‌های غیرمعمول سوق می‌دهد.

۱۱. بیش از حد فکر می‌کنند

فردی که به‌طور ساکت نابغه است معمولاً به‌طور فراوان فکر می‌کند. هوش او این امکان را می‌دهد که موقعیت‌ها را از زوایای مختلف و به‌صورت دقیق تجزیه و تحلیل کند، که باعث می‌شود به‌طور عمیق به موضوعات بپردازد.

این در واقع عادتی است که بسیاری از افراد هوشمند دارند، اما همیشه به نفع آن‌ها نیست. اجازه دادن به خود برای بیش از حد فکر کردن می‌تواند تصمیم‌گیری آن‌ها را دشوار کند، مانع پیشروی آن‌ها در برخی موارد شود و استانداردهای بسیار بالایی برای خود و دیگران ایجاد کند. در حالی که همه نابغه‌ها این عادت را ندارند، اما این رفتار برای افراد روشنفکر رایج است و علیرغم اینکه عجیب یا غیرمنتظره به‌نظر می‌رسد، می‌تواند تأثیر عمیقی بر ذهن داشته باشد.